1395/05/01

درس واره شماره 52- دفاتر معماری

از گذشته معماران تنها نبودند و کارشان را با کمک دستیاران یا شاگردانشان پیش می بردند. می توان گفت معماری یک کار گروهی بود که معمار همیشه نقش کلیدی را ایفا می کرد. قبل از این که معماری یک شغل تمام وقت باشد، معماران اغلب افراد متمولی بودند که منبع درآمدی غیر از معماری داشتند و معماری را به صورت کاری تفننی و در وقت آزاد انجام می دادند. از قرن نوزدهم میلادی است که معماری به صورت یک شغل تمام وقت تعریف شد و اولین دفاتر معماری شکل گرفتند. آن چه مسلم است ساختار دفاتر معماری در طول زمان در همۀ سطوح تغییر کرده است. نقش معمار در بسیاری دفاتر جوان از نقش محوری به نقش عضوی از یک سیستم و گروه تبدیل شده. تحولات جامعه و تغییر جایگاه اجتماعی معمار، چالش میان فرهنگ بومی و فرهنگ جهانی، مسئولیت معمار در مقابل طبیعت و محیط زیست و تغییر کدها و ضوابط ساختمان و بسیاری دیگر نیز در تغییرات حرفۀ معماری موثر بوده اند، اما بخش عمدۀ تغییرات حرفه به پیشرفت تکنولوژی و وارد شدن کامپیوتر و اینترنت به دفاتر مربوط می شود. پیشرفت تکنولوژی ابزار کار معماری را چه در مرحلۀ طراحی و چه در اجرا متحول کرده است.

Foster & Partners Studio

Studio Photos Libeskind, Model

Tschumi Studio Space

Tschumi Studio Desing

با تغییر ابزار طراحی از دستی به کامپیوتری، دقت کار طراحی افزایش یافته و مدل های اولیۀ طراحی به مراتب از اسکیس های دستی به واقعیت پروژه نزدیک ترند. نکتۀ مثبت این است که از طریق مدل سازی دقیق، معماری از نقاشی و راندوهای فریبنده و غیر واقعی فاصله می گیرد. امکانات مدل سازی، متدهای طراحی را هم تحت تأثیر قرار داده. پیش از این توانایی طراحی با دست، که تنها مهارتی اکتسابی است و رابطه ای با محتوای معماری ندارد، برای معمار امتیاز مهمی محسوب می شد، امروزه توانایی و خلاقیت ذهن و توانایی تبدیل ایده به واقعیت جایگاه اول را دارد. هر فضایی که در ذهن قابل تصور باشد با ابزار جدید قابل ترسیم است و بر خلاف راندوهای دستی که طرح را بزک می کنند هر خطی که در کامپیوتر ترسیم می شود،ما به ازایی در واقعیت ساختمان دارد.

Hand Sketch For Showing Model

Render With Computer

Hands Render Architecture

اخیراً یکی از محققان دانشگاه ام آی تی به نام یانی لوکیساس تحقیقی در زمینۀ تأثیر وارد شدن کامپیوتر در حرفۀ معماری انجام داده، به عقیدۀ لوکیساس ارتباط میان معمار و مهندسان همیشه با مشکل مواجه بوده و ظهور کامپیوتر این رابطه را ساده ترکرده است. لوکیساس در کتاب Co-Designers: Cultures of Computer Simulation in Architecture مسئله طراحی آکوستیک سالن سمفونیِ بوستون و چالش معماران را در بیش از یک قرن گذشته مثال می زند. این سالن با مشورت فیزیکدانی به نام والاس از دانشگاه هاروارد طراحی شد.

Yanni Loukissas, Designer & Ethnographer, Yiannis Hrysomallis, 1954

Symphony Hall, Boston

Symphony Hall-Boston

او فرمولی برای محاسبۀ بازگشت صدا در سالن به دست آورد. فرمول لوکیساس ارتباط تنگاتنگی با فرم معماری نداشت. امروزه دفتر آروپ که بخشی از تحقیق لوکیساس نیز در آن انجام شده، برای خودش یک بخش مهندسی آکوستیک و لابراتور شبیه سازی صدا دارد. مهندسان بخش آکوستیک در پروسۀ شبیه سازی همگام با معمار و هماهنگ با فرم معماری پیش می روند. بنابراین همزمان که در مورد انعکاس صدا در سالن تصمیم گیری می شود، فرم هم به تبع آن در نرم افزار شبیه سازی تغییر می کند.

Soundlab Arup, Manchester

Soundlab Arup Office In Manchester

مثال جالب دیگری از طراحی سازۀ اپرای سیدنی در دفتر آروپ است. در سال 1957 وقتی طرح های مسابقۀ اپرای سیدنی داوری می شد، شبهۀ زیادی در مورد اجرایی بودن سقف های منحنی در طرح اوتزن وجود داشت. درست است که ساختمان نهایی کمی بلندتر و باریک تر از طرح اولیۀ اوتزن است،اما دفتر مهندسی آروپ موفق شد با شبیه سازی کامل سازۀ پروژه و نیروهای وارده بر آن سازۀ اجرایی را طراحی کند. این پروژه از اولین پروژه هایی بود که با کمک مدل کامپیوتری تحقق پیدا کرد.

Sydney Opera House, Interior

Sydney Opera House

Sydney Opera House-Cilling Design

کامپیوتر شیوۀ جدید تولید اطلاعات در دفاتر معماری، و اینترنت نحوۀ تبادل اطلاعات میان آن ها را تعریف می کند. امروزه با وجود شبکه های اجتماعی به محض این که در جایی ایدۀ پروژه ای شکل بگیرد، یا به اشتراک گذاشتن در سایت ها یا شبکه های اجتماعی در تمام نقاط دنیا دیده، و تجزیه و تحلیل می شود، راجع به آن بحث در می گیرد، ده ها نقد برایش نوشته می شود، پروژه های دیگری از آن متأثر می شوند و گاه هم کپی برداری می شود. در این سطح ارتباط معماران و دفاتر معماری دنیا و به اشتراک گذاشتن تجارب با یکدیگر سرعت تحولات حرفۀ معماری را بیش از پیش افزایش داده است. پیش از این معماران تنها از طریق سفرهای طولانی و بازدید از تعداد محدودی ساختمان، با معماری سایر مناطق دنیا آشنا می شدند و ساعت ها وقت صرف اسکیس زدن از ساختمان ها می کردند.

وابستگی دفاتر به مکان نیز با وجود ارتباط اینترنتی کم کم از میان می رود. به این معنی که کارکنان می توانند هر کجا باشند، فقط از طریق ویدئو چت به سایرین متصل شوند و به طور مجازی در جلسات حضور داشته باشند و تبادل نظر کنند.

وقتی از ادکیل (یکی از دو معمار اصلی دفتر RO-AD) خواستم تصویری از دفتر خود برایم بفرستد که نشان دهندۀ شیوۀ کار دفتر باشد، عکسی فرستاد که به جای فضای دفتر، صفحۀ نمایش دو مانیتور یکی در هلند و دیگری در بلژیک را نشان می داد و دو معمار اصلی دفتر را که از طریق اسکایپ به هم مرتبط بودند و در مورد پروژه ای که در پس زمینۀ مانیتور بود صحبت می کردند.

به گفتۀ ادکیل بخش های مختلف دفترشان در نقاطی از هلند و بلژیک است و آن ها همیشه به صورت مجازی و از طریق اسکایپ با هم کار می کنند.

از طرفی برای دفاتری که بازار کار خود را در نقاط مختلف دنیا جستجو می کنند، داشتن این امکانات حیاتی است.

نقش دفاتر در آموزش معماری

اغلب فارغ التحصیلان معماری كه به عنوان نیروی كار وارد دفاتر می شوند، فاقد تجربه و كارآیی لازم برای انجام كار حرفه ای هستند. چرا كه هنوز از دیدگاه مدارس معماری، معمار كسی است كه مستقلاً ایده های معمارانه را پرورش و از مرحلة ایده به بَعد كار را تحویل سازنده می دهد و او هم كار را بر اساس مشخصات طرح، ‌تمام و كمال اجرا می كند، این افسانه در دنیای واقعی اتفاق نمی افتد. یكی از دانشجویان دانشكده معماری منچستر موضوع جالبی در رابطه با آموزش كاریابی در دانشكده نقل می كرد. به گفته ‌او یكی از واحدهای درسی به آموزش روابط اجتماعی معمار و روش تحت تأثیر قرار دادن كارفرما اختصاص دارد. در این واحد درسی به دانشجویان آموزش می دهند چطور با عضویت در كلوپ های گلف و سواركاری،‌ یا رفتن به سالن های بیلیارد احتمال آشنایی با كارفرمایان جدید را افزایش دهند و چطور خود را به درستی به عنوان معمار معرفی كنند. این در صورتی است كه نام كارفرما در طول تحصیل یكبار هم به گوش دانشجویان معماری ما نمی رسد. این نقص و بسیاری نواقص دیگر در آموزش آكادمیك را دفاتر جبران می كنند و بنابراین بخش مهمی از آموزش معماری را برعهده می گیرند. فارغ التحصیلان معماری عموماً بعد از گذراندن چند سال كارآموزی در دفاتر به نیروی كار واقعی تبدیل می شوند. گاهی اوقات هم پس از كسب تجربه و درست زمانی كه می توانند مفید واقع شوند دفتر را ترك می كنند، در حالی كه تربیت نیروهای حرفه ای برای دفتر هزینه دارد. مشكل جذب نیروی كار حرفه ای همواره در دفاتر وجود دارد. دفتر مهندسی آو آروپ راه حل خوبی برای این مسئله پیدا كرده، بخشی از دفتر به تربیت نیروهای جوان و با استعداد اختصاص دارد. این دفتر ابتدا از میان افراد مستعد در سنین پایین افرادی را انتخاب می كند كه در دفتر آروپ زندگی می كنند و آموزش می بینند. همه فعالیت های این افراد مثل تفریح و ورزش و تحصیل آن ها با هزینه و زیر نظر دفتر آروپ انجام می شود. شرط برخورداری از این آموزش تعهد كاری به دفتر آروپ بعد از اتمام دوره آموزش است. در واقع متعهد می شوند برای مدت مشخصی با آروپ همكاری كنند.

Arup Office, Student Office, Manchester