CLUB B018

BO18 يك كلوپ موسيقی و مكاني براي زندگی شبانه است . 

در اولين ماه هاي سال 1998،‌ BO18 به قرنتاين  منتقل شد،‌ محوطه ای كه اشتهار خود را بيشتر مديون فضای مرگباری است كه در آن قرار دارد. قرنتاين در نزديكی بندر بيروت است و در دوران تحت الحمايگی فرانسه،‌ مكاني براي قرنطينه دريانوردانی بود كه وارد اين كشور مي شدند. در جنگ های این منطقه به مأوای فلسطينيان،‌ كردها و پناهندگان جنوب لبنان تبديل شد (‌20 هزار نفر در سال 1975).‌ در ژانويه سال 1976، شبه نظاميان محلی دست به حمله ای زدند كه كل منطقه را در برگرفت. زاغه ها همراه با ديوار مرزی چند كيلومتری كه منطقه را از شهر جدا مي كرد ويران شدند. گرچه سال ها از آن زمان گذشته است، اما زخم های جنگ را همچنان مي توان ديد؛ زخم هايی كه در نابرابری فاحش ميان بافت شهری كوچك منطقه و محله های آكنده از جمعيتِ كنار بزرگراه خود را به رخ می كشد. 

پروژه BO18 در وهله اول واكنشی به شرايط دشوار و انفجار تاريخ اين منطقه و تناقضاتی است كه اجرای يك برنامة تفريحی در چنين مكانی ايجاد می كند. BO18 نمی خواهد شريك فراموشكاری خامی باشد كه بر تلاش هاي بازسازی پس از جنگ حاكم است . 

اين پروژه زيرِ زمين ساخته شده است. نمای آن در زمين فرو رفته است تا از به چشم آمدن ساختمانی كه می تواند نقش نوعی بنای يادمانی را ايفا كند اجتناب ورزد. اين بنا روی يك صفحه بتن مدور و اندكی بالاتر از سطح آسفالت قرار دارد. در حالت تعطيل تقريباً ديده نمی شود. اما در ساعت های پايانی شب جان می گيرد؛‌ هنگامی كه سقف مفصل دار آن كه از فلز سنگين ساخته شده به صورت هيدروليكی باز مي شود‌. ‌دهانه سقف،‌ كلوب را در معرض دنيای بالا قرار مي دهد و تصوير شهر را همچون پس زمينه ای در مقابل ديدگان مشتريان در پايين قرار می دهد. بستن آن نوعی ناپديد شدن داوطلبانه و نشانه تعطيل بودن است. اين بنا با حلقه هايی از بتن و آسفالت احاطه شده است. حركت دورانی اتومبيل ها دراطراف كلوب و پاركينگ های متحد المركز،‌ به صورت نوعی چرخ و فلك، بنا را قاب می گيرند. شب ها حركت مداوم اتومبيل های ديداركنندگان به پاركينگ جان می بخشد و آن را به بخش جدايی ناپذيری از سناريوی كلوب تبديل می كند. ورودی بنا در منتهی اليه جنوب ساختمان فلزی كوتاه قرار دارد و در آن يك پلكان به دو فضای پذيرش بسته منتهی مي شود كه نسق گيرهايی اخمو در آن ها ايستاده اند. در گوشه و كنار كف بتنی تالار زيرزمينی، صفه هايی تعبيه شده كه مانند سطوح مرتفع رقص، پذيرای رقصندگان است.