1395/06/12

STOCKHOLM METRO

اشتراک گذاری

برنامۀ احداث شبکه متروی استکهلم در سال 1941 قطعی شد (استکهلم در آن زمان فقط 600 هزار نفر جمعیت داشت). مقدمات کار از سال 1945 آغاز و اولین خط در همان سال افتتاح شد. امروزه در هر هفته 700 هزار نفر مسافر از متروی استکهلم استفاده می کنند. این شبکه 100 ایستگاه دارد که 47 ایستگاه زیرِ زمین و 53 ایستگاه روی زمین واقع اند. هفت خط در سه گروه سبز، قرمز و آبی مسافران را جابه جا می کنند. خط سبز، که ایستگاه مرکزی را به منطقۀ قدیمی شهر متصل می کند، در سال 1957؛ خط قرمز، که از شمال شرق به جنوب غرب می رود، در سال 1964 و خط آبی، که شمال غرب را به مرکز شهر متصل می کند، در سال 1957 افتتاح شد. 

شاخص ترین بخش این شبکه، ایستگاه های آن هستند که به "طولانی ترین موزۀ هنر در جهان" معروف اند. 70 ایستگاه از مجموع 100 ایستگاه استکهلم و 108 کیلومتر از تونل های مترو به آثار متنوع صدها هنرمند اختصاص یافته است. شبکۀ متروی استکهلم امروز موزه ای است از مجسمه، نقاشی، نقاشی دیواری و گرافیتی و حتی آثاری به سبک مدرن (هنر چیدمان و هنر مفهومی).

فضاهای داخلی وسیع، آثاری متنوع در مقیاس های متفاوت و تأثیر آن ها بر محیط ایستگاه ها، به خلق فضای بی نظیری انجامیده که انتظار برای رسیدن قطار را به تجربه ای یگانه تبدیل می کند.

طراحی این ایستگاه ها بخشی از برنامه ای در سوئد است که هدف آن آوردن هنر به سطح شهر و به میان مردم است. متروی استکهلم نه فقط فرصتی برای خودنمایی این شهر، که فرصتی است برای هنرمندان محلی و دیگر هنرمندانی که به این شهر سفر می کنند، تا با نمایش آثارشان در این فضاهای منحصر به فرد، آن ها را در معرض دید و قضاوت انبوه مسافران قرار دهند. 

ایستگاه های مترو در استکهلم به خاطر معماری غیرمعمولشان هم معروف اند؛ ایستگاه هایی که - به خصوص در خط آبی - در دل زمین حفر شده اند و به غارهای سنگی عظیم می مانند. در این ایستگاه ها به جز فضاهایی برای جاگذاری ریل ها، ساخت پله برقی و آسانسور، قسمت های مربوط به فروش بلیت، واحدهای فنی و دیگر فضاهای ضروری برای یک ایستگاه مترو، مابقی بخش ها با همان بافت زمخت و نمای صخره ای به حال خود رها شده اند. 

معروف ترین و بزرگ ترین ایستگاه متروی استکهلم، ایستگاه تی – سنترالن با طراحی Adolf Wilhelm Edelsvard است. این ایستگاه، که از نظر موقعیت از اصلی ترین ایستگاه ها محسوب می شود، غار سنگی عظیمی است که ویژگی های زمین شناسی و بستر صخره ای شهر استکهلم را به نمایش می گذارد. برخی از نقوش زیبایی که بر دیوارها و سقف آن تصویر شده، در نظر اول به آثار انسان غارنشین شبیه است. 

از مهم ترین ویژگی های معماری این ایستگاه، ساخت و برپایی فضاهای داخلی بدون استفاده از ستون است که امکان دیدی گسترده و بدون مانع را فراهم آورده. این ویژگی، در کنار نورپردازی فوق العاده، به خلق فضایی و هم آلود و چنان تأثیرگذار انجامیده که شاید در جهان بی نظیر باشد.

برگرفته از:
منقبتی، تایماز، "مترو استکهلم"، فصلنامه معمار، خرداد و تیر ماه 1389، شماره 61.
www.mtr.com
www.twistedsifter.com
www.inhabitat.com
www.visitsweden.com

نظرات

نظری وجود ندارد، اولین نفری باشید که نظری ثبت می کنید.