HOUSE N

خانه اِن  برای اقامت دو نفر همراه با سگ خانگی شان طراحی شده است. خانه از سه پوسته مجزا که درون یکدیگر جای گرفته اند و اندازه آن ها به ترتیب افزایش پیدا می کند تشکیل شده است. خارجی ترین لایه کل ساختمان و محوطه را در برگرفته و باغچه ای نیمه محصور را پوشش می دهد. پوسته دوم فضایی محدود را در میان فضای محیطی اول می سازد و آخرین پوسته، فضای داخلی کوچکتری را ایجاد می کند. به این ترتیب ساکنین خانه در چنین قلمرو درجه بندی شده ای زندگی می کنند. تو در تویی این سه پوسته ناگهان به شکلی نامتناهی تجلی پیدا می کند، چرا که کل جهان هستی نیز به همین شکل و با لایه بندی های گوناگون ساخته شده است. 

به تصور فوجیموتو شهر و خانه تفاوتی با یکدیگر ندارند. بلکه هر دوی آن ها نگرش های متفاوت به یک زنجیره یا بیانی از موضوعی واحد هستند، فضایی بسیار کهن که بشر در آن ساکن بوده است. در حقیقت خلق این بنا تلاشی است برای این هدف که فضای شهری و خیابان با سلسه مراتبی قابل درک به فضای خانه متصل می شود. این سلسه مراتب علاوه بر این که در جنس فضا و نوع تبدیل مصالح کف از بیرون به درون قابل درک است، در نوع پوسته انتخاب شده برای جدا کردن این فضاها نیز قابل مشاهده است، چنان که در پوسته بیرونی تر تخلخلی بیشتر و در پوسته درونی تخلخل کمتر و کمتر می شود تا حریم فضایی اصلی خانه نیز حفظ گردد. بدین ترتیب خانه و شهر دیگر توسط دیواری صلب از هم تفکیک نشده اند و به واسطه فضاهای بینابینی با هم در تعامل خواهند بود. به نظر می رسد همواره در مورد جدا کردن خانه ها از خیابان ها به وسیله فقط یک دیوار، تردید داشته است. به گفته او: "امکان خلق فضایی که در مراحل مختلف، حس های متفاوتی از فاصله ی میان خانه و خیابان را در انسان القا کند، همیشه نظر من را به خود جلب می کرد. به عنوان مثال، جانمایی مکانی درون خانه که بسیار به خیابان نزدیک است، مکانی که کمی دورتر است و مکانی کاملاً خصوصی در فاصله ای دور از خیابان، زندگی در این خانه را به زندگی در میان ابرها شبیه می کند چرا که مرز مشخصی میان فضاها وجود ندارد." 

به طور کلی در معماری و به طور خاص در معماری ژاپنی گاهی گفته می شود که معماری ایده ال، خلق فضایی خارجی است که به نظر داخلی بیاید و نیز تعریف فضایی داخلی به شکلی که به نظر خارجی بیاید. در سازه تو در توی طراحی شده برای این خانه، فضای داخلی همواره خصلت فضای خارجی را دارد و بر عکس. هدف فوجیموتو رسیدن به معماری ای نیست که صرفاً بر پایه فضا و فرم باشد، بلکه تعریف فضای پر بار "مابین" خانه و خیابان بوده است.