UK PAVILION , EXPO 2010

 اکسپو، مهمترین واقعه معماری در اندازه های بین المللی است که هر پنج سال یک بار در سطوح بالا اتفاق می افتد و هر کشوری سعی می کند توانایی های خود را در آن در زمینه تکنولوژی، فرهنگ و ... با زبان معماری بیان کند.

کجا غیر از اینجا ممکن است سران کشورها پیش از گشایش رسمی اکسپو صف بکشند و معماری غرفه ها و ساختمان هایشان را به رخ رقبا و یکدیگر بکشند؟

غرفه های اکسپو  Expo Pavilions سفیری از کشور شرکت کننده در کشور میزبان و بخشی از خاک آن تلقی می شوند و بنا به همین اهمیت است که هر دوره، بهترین معماران هر کشوری ایده های خود را برای طراحی غرفه ها به مسابقه می گذارند و دولت ها تلاش می کنند تا بهترین طرح ممکن را از میان آنها برگزینند؛ از این رو باید از اکسپوها انتظار یک اتفاق معماری داشت و منتظر ظهور یک اثر بود که می شود تا ماه ها و سالها بعد درباره آن صحبت کرد.

طراحی غرفه انگلستان UK Pavilion که عنوان آن "کلیسای دانه" یا "قاصدک" است، توسط دفتر معماری " هدرویک استودیو Heatherwick Studio" به رهبری "تامس هدرویک Thomas Heatherwick" انجام شد.

بعد از برگزاری یک رقابت نفسگیر میان هدرویک و رقبای سرشناس و سرسخت، نهایتا طرح برنده، طرح آوانگارد هدرویک و همکارانش بود؛ طرح هدرویک مدل پیچیده تر و کامل تری از پروژه دیگری در دفتر هدرویک مربوط به سال 2003 است، این طرح به مجسمه ای می ماند با میله های نورانی که از بدنه ی آن بیرون زده و به نمای مزرعه ای واقع در بخش اسکس Essex انگلستان جلوه ای  خاص بخشیده بود. همان طور که طراحان طرح انتظار داشتند، غرفه انگلستان در شانگهای، میان همه آثار قابل توجهی که توسط معماران سراسر دنیا عرضه شده بود، چشم همه را گرفت.

لندن شهری سرسبز است و انگلستان پیشگام اولین پارک های عمومی و موسسات گیاه شناسی در سراسر دنیاست. باغ های سلطنتی گیاه شناسی در شهر کیو Kew شهرتی جهانی دارند و ماموریت شان جمع آوری 25 درصد بذرهای گونه های گیاهی جهان تا سال 2020 است؛ ایده اصلی این طرح از این باغ ها الهام گرفته شده است.  

یک بنای سمبلیک معمارانه که کلیسای دانه لقب گرفته و محوطه ای چند لایه با وسعت شش هزارمترمربع؛ کلیسای دانه که در مرکز محوطه قرار دارد با 20 متر ارتفاع توسط 60 هزار میله شفاف با تداعی کاربری فیبرنوری به طول 7.5 متر و مقطع 20 میلیمتر شکل داده شده که هرکدام یک یا چند دانه را در انتهای داخلی خود جای داده اند و به سازه ای مرکب از چوب و فولاد به ضخامت یک متر متصل شده اند.

در طول روز این عناصر مانند پنجره های کوچک، نور را به درون می آورند و در شب منابع نوری داخل هر میله باعث درخشش کل ساختمان می شوند؛ با وزش باد حرکت پویا و باشکوهی بین تارهای نوری ساختمان به وجود می آید و در فضای دنج و تاریک داخل، رشته های فیبر نوری کهکشان شناور و بی انتهایی از دانه های محبوس در خود را به نمایش می گذارند. این رشته های اکریلیکی فیبر نوری نسبت به شرایط نوری بیرون عکس العمل ویژه ای دارند، به گونه ای که حرکات نامحسوس ابرهای بالای ساختمان به صورت نوسانات روشنایی در داخل انعکاس می یابد.

فضای زیر ساختمان و سطوح تاخورده محوطه در حکم یک ورودی سایه دار با تهویه طبیعی برای بنا به شمار می آیند؛ این فضای حرکتی که محل نمایش سه اثر نوآورانه هنر محیطی از دفتر "توریکا"ست در طول سه ضلع سایت ادامه داشت؛ زیر این راهروها لایه دیگری در فضا قرار دارد که می تواند برای رویدادهای فرهنگی و تجاری مورد استفاده قرار گیرد.