UFA CINEMA CENTER

"کوپ هیمل بلاو" Coop Himmelb(L)au عنوان دفتری است که در سال 1968 توسط سه معمار اتریشی Austrian با نام های "ولف پریکس" Wolf D. Prix، "هلموت شوایسزینسکی" Helmut Swiczinsky و "مایکل هُلزر" Michael Holzer تأسیس گردید. در زبان آلمانی "Coop" به معنی شرکت، "Himmel" به معنی آسمان و "Blau" به معنی آبی می باشد، در حالی که "Bau" به معنای ساختمان می باشد. بنابراین ساختارشکنی از ابتدا و از نام این شرکت آغاز می شود چرا که این نام به اشکال مختلفی خوانده و تعبیر می شود. این دفتر که به مهم ترین دفتر معماری اتریش و یکی از تأثیرگذارترین دفاتر معماری اروپا Europe تبدیل گردید در سال 1988 به همراه معمارانی همچون زاها حدید Zaha Hadid، پیترآیزنمن Peter Eisenman و فرانک گهری Frank Gehry در نمایشگاه معروف به "معماران دیکانستراکتویست" Architects Deconstructivism در موزه هنرهای معاصر نیویورک New York شرکت نموده و این سبک جدید را رسمیت بخشید. این دفتر همچنان زبان معماری خود را در جهت ارائه جلوه های جدیدی از این سبک در مقیاس معماری و طراحی شهری به کار می برد.

از آنجا که امروزه تعداد و کیفیت فضاهای جمعی در شهرهای اروپایی کاهش یافته است، طراحی ساختمان "مرکز سینمایی یو اف ای" در مقیاس شهری و در راستای خلق فضایی عمومی در درسدن آلمان Dresden- Germany در سال 1999 ساخته شد. این شرایط زاییده ورشکستگی و نزول اقتصاد سازمان های مسئول شهری است؛ این سازمان ها به ناچار زمین هایی که در طرح جامع کاربری عمومی و جمعی برایشان تعریف شده است را به ارگان ها یا افرادی می فروشند که برای بازگشت سریع سرمایه شان در سایت های مذکور ساختمان های تک عملکردی بنا می کنند. اما کارشناسان شهری بر این باورند که با افزودن عملکردهای شهری به ساختمان های تک عملکردی، زندگی شهری جدیدی می تواند شکل گیرد. در این صورت این روحیه جدید صرفاً با تعریف عملکردی متفاوت از ساختمان اصلی و خلق سکانس های فضایی جدید حاصل نمی شود؛ بلکه این امر در مواردی تنها با تزریق فضایی به بنای اولیه که فرصت شکل گیری تعاملات اجتماعی را فراهم آورد، حاصل می شود. ساختمان "مرکز سینمایی یو اف ای" از دو بخش در هم تنیده و پیچیده تشکیل شده است: قسمتی با عنوان "بلوک سینمایی" شامل 8 سالن سینما و با گنجایش 2600 نفر و نیز بخشی که معماران در توضیح پروژه آن را "کریستال" Crystal نامیده اند. پوسته ای شیشه ای که در زیر آن لابی و پلازای عمومی طراحی شده است. تنیدگی میان فضاهای داخلی "بلوک سینما"، پلازای جمعی و گذرهای پیاده در حجم "کریستال" در راستای پویا نمودن بنا و متراکم نمودن فعالیت هایی که در کل مجموعه شکل می گیرند و نیز آنچه پیشتر در خصوص در آمیختن بناهای تک عملکردی با نوعی فضای پلازا مانند ذکر شد، پیشنهاد گردیده است. پروژه مرکز سینمایی یو اف ای در واقع ثمره طرح توسعه خیابان پراگ شمالی است که به واسطه محورهای اُریب و قطری به سکانس فضایی پویا و جذابی تبدیل شده بود. این بنا در فصل میان میدان پراگ و خیابان پراگ جانمایی شد. در نتیجه ماهیت سایت پروژه و موقعیت مکانی آن نیز کاربری ای شهری را طلب می نمود. بخشی از پروژه که پیشتر آن را "کریستال" خواندیم تنها به عنوان لابی ورود به سالن های سینما محسوب نمی شود بلکه منتقدان از آن به عنوان گذرگاهی شهری یاد می کنند. شفافیت بنای "کریستال" اتفاقات درون بنا را بر شهر آشکار کرده و بدین ترتیب گفتگویی میان شهر و بنا شکل می گیرد. پل ها، رمپ ها و پله هایی که به سالن های سینما منتهی می شوند، همه فضاهایی شهری محسوب می شوند. در تمام فضاهای ذکر شده مخطبان امکان دید به سطوح مختلف را دارند. از جمله فضاهای قابل توجه در این پروژه کافه ای معلق در داخل لابی است که متشکل از دو حجم مخروطی شکل است که از رأس با یکدیگر تداخل نموده اند. عدم استفاده از رنگ، خودنمایی ستون ها و پل های بتنی و بی روح و همچنین تضاد مصالح صلب با سطوح شیشه ای و شفاف ساختار پویا و زنده فیلم و حتی به تعبیری، گرافیک فضاهای مجازی در فیلم های جدید را تداعی کند.