MAXXI MUSEUM

ماكسی Maxxi نام موزه ملی هنر قرن بیست و یكم در شهر رُم است كه وزارت فرهنگ ایتالیا در سال 1998 تصمیم به تأسیس آن گرفت و مسابقه ای برای ساخت بنای آن برگزار كرد. از میان طرح های این مسابقه طرح زاها حدید Zaha Hadid انتخاب شد اما اتمام پروژه بیش از ده سال به طول انجامید و سرانجام موزه در سال 2010 درهای خود را به روی عموم گشود. قرار بود موزه در خدمت آفرینش های هنری معاصر در این كشور باشد و از همان آغاز رویكردی میان رشته ای به هنر و تولیدات زیباشناختيِ دنیای پیش رو داشت؛‌ همان چیزی كه اساس ایده حدید برای این پروژه نیز بود. حدید در توصیف این پروژه به تحول هنر از دهه 1960 میلادی به بعد و فاصله گرفتن از تلقی اثر هنری به مثابه شئ ‌اشاره نمود. به عقیده او اگر اثر هنری دیگر صرفاً یك شئ نیست، ‌پس نمایش آن نیز فضایی متفاوت می طلبد و موزه ماكسی پیشنهاد او برای چنین فضایی بود. ساختمان موزه مجموعه فضاهای عظیمی است كه به شكلی سیال در یكدیگر امتداد یافته و بیننده را میان خود حركت می دهند. به این ترتیب حجمی كه از خارج دیده می شود بعد از ورود‌،‌ به شبكه ای از سیركولاسیون تغییر شكل می دهد. برای معمار، ‌این پیوستگی فضایی در عین به كارگیری هندسه تكه تكه شده، ‌نماینده سیالیت پرآشوب و دیوانه وار زندگی امروزی بود. انعطاف پذیری، طوری كه بتوان هرگونه اثر یا اتفاق هنری را در سالن ها نمایش داد،‌ هدف اصلی طراحی بوده است. حضور همه جایی پلكان های سیاه رنگ و فرم سقف ها بیننده را مدام به حركت میان فضاها تشویق می كند كه این امر ممكن است توجه بیننده را از آثارِ به نمایش درآمده منحرف كند. از این منظر،فضاها كاملاً متفاوت با موزه های آرمان گرایانه مدرنیستی هستند. برنامه موزه به دو گروه كلی هنر و معماری تقسیم می شود و علاوه بر مجموعه هنری كه به مرور در حال توسعه است، ‌آرشیو آثار چند معمار نیز بخشی از مجموعه موزه است. به جز فضاهای نمایشگاهی،‌ موزه دارای یك آمفی تئاتر، كتابخانه،‌ دفاتر اداری و فروشگاه می باشد. با توجه به سال طراحی پروژه،‌ می توان آن را بیشتر در ارتباط با دوره پیشین آثار حدید دید و نه طرح های اخیر او. این موزه درسال 2010 جایزه انستیتوی سلطنتی معماران بریتانیا  به جایزه استرلینگ Stirling Prize موسوم است را دریافت نمود.