1395/04/29

PIERRESVIVES

اشتراک گذاری

پی یر ویو Pierresvives نام ساختمان درخت گونه دولت محلی استان ارو در شهر مون پلیه در نزدیکی مرز فرانسه  با اسپانیا است. ساختمانی که قرار بود سه اداره دولتی این استان را در یک مکان متمرکز کند. این سه اداره شامل اداره ورزش، کتابخانه چند رسانه ای و بایگانی این استان بودند. نتیجه نهایی پروژه، اولین ساختمان دولتی در فرانسه است که نام زاها حدید  را به عنوان طراح روی خود می بیند. مون پلیه که مرکز استان ارو است، هشتمین شهر بزرگ کشور فرانسه به حساب می آید. ضمناً مون پلیه را به عنوان پویاترین شهر این کشور از نظر فناوری های مدرن و رشد صنعت داروسازی بر می شمردند.به گزارش نیویورک تایمز ، این شهر 300 هزار نفری یکی از دیدنی ترین نقاط دنیا در سال 2012 بوده است. با توجه به این ابعاد ضروری بود که این ساختمان، به عنوان یک نماد فرهنگی نوآورانه، برای تأمین نیازهای حاصل از رشد اقتصادی قابل توجه این شهر، خصوصیات ویژه ای داشته باشد. پی یر ویو چشم اندازی مدرن و متمایز از فرهنگ و مدیریت شهری و قابلیت دسترسی را نمایندگی می کند. در این میان شاید مدیران استان ارو خوش شانس بوده اند که معماری چون زاها حدید این پروژه را مدنظر قرار داد و آن چه مورد انتظار بود عرضه کرد.

کارهای زاها حدید همواره با ساختار شکنی همراه بود و مفاهیم فضایی جدیدی را ارائه کرده است. طراحی های وی از پروژه هایی عظیم شهری گرفته تا محصولات طراحی داخلی و مبلمان، همه چنین خصوصیاتی را به همراه دارند. خصوصیاتی که جایزه پریتزکر سال 2004 را برای او به ارمغان می آوردند. 

پی یر ویو ساختاری آینده نگرانه با هندسه ای منحصر به فرد دارد؛ هندسه ای که با ترکیب لایه های بتنی سفید رنگ و شیشه های سبز یادآور ترکیبی درخت گونه شبیه درخت دانش  است؛ درختی که به صورت افقی روی زمین قرار گرفته است. هویت این ساختمان از متمرکز شدن سه اداره دولتی در یک ساختار نشات می گیرد؛ بایگانی اسناد، کتابخانه و اداره ورزش. نمای ساختمان از فاصله دور صحنه ای از ساختاری با هویت واحد و محکم را نمایش می دهد؛ اما با نزدیک شدن به آن تفکیک شدگی اش به سه بخش مجزا به راحتی قابل درک است. طراحی پی یر ویو بر پایه پیگیری دقیق منطق کارکردی و اقتصادی شکل گرفته، تا درخت دانش افقی زاها حدید به عنوان محصول کار پدیدار شود. بخش بایگانی در پایین ترین قسمت ساختمان و در پایه صلب آن قرار گرفته. این در حالی است که کتابخانه و اداره ورزش در فضایی پر از خلل و فرج و دارای نور مناسب در بخش فوقانی بایگانی پیش بینی شده اند. شاخه هایی که از تنه اصلی این درخت افقی مجزا شده اند نقش نقاط دسترسی و ورودی های اصلی هر یک از سه بخش را ایفا می کنند. 

این نقاط دسترسی، همگی در ضلع غربی ساختمان قرار گرفته اند. ورودی اصلی ساختمان نیز در زیر یک سایبان معلق نسبتاً بزرگ در ضلع غربی تعبیه شده. ورود کارکنان و نقاط بارگیری نیز از ضلع شرقی ساختمان صورت می گیرد. 

جاده های دسترسی از خارج به هر دو سمت ساختمان می رسند و در مقابل لابی ورودی اصلی، یک فضای پارکینگ وسیع پیش بینی شده است. این تفکیک فضایی طولی در تمامی فضاهای طبقه همکف جریان دارد.

در مرکز این طبقه یک لابی بزرگ و یک فضای نمایشگاهی وسیع قرار گرفته است که نقش فضای ورودی مشترک سه اداره را ایفا می کنند. در بالای این ورودی مشترک، تفکیک سه اداره کاملاً واضح و مرزبندی شده است. 

هر یک از ادارات جریان داخلی و مجزای خود را دارد که با توجه به تعریف کاربری آن بخش طراحی شده اند. هدف از این امر، جای دهی مناسب مراجعان و کارکنان و در عین حال حفظ و نگهداری اسناد و مدارک تاریخی در بایگانی و کتابخانه بوده است. 

با رسیدن به ورودی، مراجعان از لابی یا به فضاهای آموزشی بایگانی در طبقه همکف راهنمایی می شوند یا از طریق آسانسور ها و پله های برقی خود را به راهروی عمومی در طبقه اول می رسانند. این راهرو از نمای خارجی ساختمان به صورت نوار عقب نشسته ای از شیشه سبز رنگ قابل تشخیص است و از خلال آن می توان به اتاق های مطالعه کتابخانه و بایگانی دسترسی داشت. در مرکز ساختمان و در کنار این راهروی اصلی، فضاهای عمومی مشترک میان سه اداره قرار دارند که شامل تالار اجتماعات و اتاق های جلسات هستند. این فضاهای مشترک، حجم مرکزی ساختمان را تشکیل می دهند. سایبان معلق و بزرگ بیرون آمده از تنه این درخت افقی که بر سر در ورودی قرار گرفته از همین نقطه خارج شده است.

برگرفته از:
مهرانی، آراز، "درخت دانش زاها حدید"، فصلنامه معماری و شهرسازی، پاییز 1391، شماره 20.
www.zaha-hadid.com
www.archdaily.com
www.detail-online.com
www.bewaremag.com

نظرات

نظری وجود ندارد، اولین نفری باشید که نظری ثبت می کنید.