GLASGOW SCOTLAND UK

موزه علوم گلاسکو در بریتانیا  با زیر بنای 15000متر مربع ؛با باز گرداندن زندگی بهمنطقه اسکله ها – که مدت های مدیدی رها شده بود –به یکی از مهمترین ساختمان های شهر گلاسکو تبدیل شده است.موزه شامل سه ساختمان اصلی است؛مرکز علوم،سالن ایمکس و یک برج دوار به ارتفاع 127متر که از آن چشم اندازی وسیع و 360درجه ایی نسبت به شهر داریم. سه بنای فوق جزئی از یک مجموعه واحد می باشند.یک ورودی کاملا شیشه ایی و یک جداره یا بافت نازک که سقف و پوشش بنا را تشکیل می دهد،مرکز علوم را به تئاتر ارتباط می دهد؛در صورتی که یک تونل اکتشافی(تونلی که برای مشاهده و اکتشاف بکار می رود)مرکز علوم را به برج دوار متصل می کند.

سه ساختمان موزه،خود بخشی از موضوع نمایش را تشکیل می دهند؛چرا که نحوه چیدمان،ساختار و نازک کاری ساختمان هم علمی است،هم دارای جنبه های آموزنده می باشد و هم از بداعت و نوآوری برخودار است. جداره یا پوسته های بیرونی بنا از تیتانیوم،آلومینیوم،شیشه و گرانیت پوشیده شده اند.برای اولین بار در بریتانیا تیتانیوم در این ساختمان جهت پوشش مورد استفاده قرار گرفته که ارزش و جلوه خاصی به بنا داده است.داخل بنا از بتن نمایان،چوب طبیعی،فولاد و شیشه می باشد.

مرکز علوم که هلالی شکل است،بخش اصلی مجموعه راتشکیل می دهد و بخش قوسی شکل آن در جنوب مجموعه که از تیتانیوم پوشیده شده است،گالری ها را در مقابل تابش آفتاب و اشعه خورشید محافظت می کند.به عکس،نمای ساختمان تمام نور خورشید را دریافت می کند.سالن ایمکس یا اُدیتوریوم که گنجایش  سیصد و هفتاد صندلی را دارد بزرگترین سالن از این نوع در اسکاتلند می باشد.غشا سخت بیرونی پوسته ای حلزونی شکل است که با تیتانیوم پوشیده شده و اُدیتوریوم را در خود جای داده و آن را در پناه خود دارد؛درصورتیکه جبهه بیرونی (پیشانی بنا)در یک غشا شیشه ای نفوذ پذیر پیچیده شده است.

عوامل محیطی،خود کفایی مجموعه،سازه،جهت گیری مناسب بنا،حجم،جنبه های مهندسی،مصالح و منابع انرژی از اولین لحظات بررسی و مطالعه طرح  دقیقا مورد توجه بوده اند،به این ترتیب آن بخش از فضاهای مرکز علوم که در بین گالری ها قرار دارند از نور طبیعی برخوردارند واین مساله هزینه های ناشی از استفاده از نور مصنوعی را کاهش می دهد.بنا از تهوه طبیعی برخوردار است؛ حجم و ظرفیت بالای حرارتی ساختمان و موقعیت آن که در کنار رودخانه،باعث تعدیل در مصرف انرژی گردیده است.

پوسته خارجی یا غشا حلزونی شکلی که در ضلع جنوبی،مرکز علوم را در خود جای می دهد،جهت و مسیر اشعه های خورشید را هدایت می کند و مانند ماتریسی طراحی شده که قادر باشد انواع سیستمهای گیرنده انرژی را در خود جای دهد؛چه برای مصرف و بهره برداری در مرکز علوم و چه به منظور فعالیت های علمی و یا استفاده در فضای نمایشگاهی. امکانات پیشرفته دیگری مانند سلول های فتوولتائیک و پانل های خورشیدی و نیز آخرین تکنولوژی کریستال در مدت زمان کوتاهی به پوشش سازه افزوده خواهد شد.