1395/06/16

درس واره شماره 43- اکسپو پاویون دانمارک 2010

اشتراک گذاری

غرفه دانمارک در نمایشگاه شانگ های 2010 تجربه ای عملی از زندگی شهروندان دانمارکی را ارائه می دهد به گونه ای که نه تنها تأثیر بصری زندگی در دانمارک بلکه امکان احساس واقعی آن نیز به راحتی در این غرفه فراهم شده است. ایده اصلی غرفه ترویج از راه تجربه و درک بوده است. غرفه دانمارک با عنوان Welfairytales از ترکیب واژه "Welfare" به معنای رفاه، آسایش و خوشبختی با واژه fairytales به معنای افسانه (شاه پریان) نامگذاری شده است و چارچوب کلی مفهوم (concept) غرفه و نمایشگاه های آن بر این اساس طراحی شده است.




 

ایده اصلی مطرح شده در طراحی غرفه این است که پس از کسب ثروت چگونه می توان به رفاه دست یافت؟ موضوع پیچیده ای که هر کدام از اجزای آن "ثروت و رفاه" و ارتباط بین آن ها مفهومی مبهم و نسبی دارد. پیچیدگی نهفته در پاسخ این موضوع با پیچیدگی فضای غرفه نشان داده شده است، پیچیدگی فضایی غرفه تأکیدی بر این نکته است که برای رسیدن به رفاه واقعی و توسعه اجتماعی پایدار، بایستی مسئولیت های اجتماعی و ثروت اجتماعی همزمان تقسیم گردند. به عبارت دیگر برای کسب رفاه و آسایش تنها داشتن ثروت و سرمایه کافی نیست، بلکه "چرخش سرمایه" و دست به دست شدن آن در بین افراد مختلف جامعه و بهره مندی آنان از ثروت جامعه یکی از راه های دست یافتن به رفاه اجتماعی است (چرخش سرمایه معنایی متفاوت با تقسیم سرمایه در سیستم های اجتماعی دارد). بر این اساس این دو مفهوم یعنی ثروت و رفاه در تعاملی دو جانبه با یکدیگر به مثابه دو روی یک سکه نمایش داده شده اند.

 


توسعه پایدار مفهومی است که در ابتدا درک نادرست از آن اغلب سوتفاهم هایی را در جوامع گوناگون ایجاد می نمود. غرفه دانمارک در پی ارائه این دیدگاه است که راه حل ها و طرح های سازگار با محیط زیست در رقابت با سایر طرح های جایگزین خود نمی توانند تنها به دلایل سیاسی یا اخلاقی برنده شوند. بلکه این راه حل ها و طرح ها بایستی جذاب تر و مطلوب تر از سایر گزینه های غیر سازگار باشند که نمونه هایی از این راه حل ها برای زندگی شهری در غرفه دانمارک ارائه شده است.

 



در مرکز غرفه استخری بزرگ قرار گرفته که با آب دریا از بندر کپنهاگ پر شده است و در مرکز آن تندیس پری دریایی نشسته بر روی یک سنگ بزرگ تصویری محسور کننده را به نمایش می گذارد این مجسمه با ارتفاع 125 سانتی متر و وزن 175 کیلوگرم از این بندر برای نمایش به صورت موقت به شانگ های منتقل شده است.

تندیس پری دریایی کوچک نماد فرهنگی شهر کپنهاگ و دانمارک است که به یاد و بر اساس نوشته های نویسنده مشهور کودکان هانس کریستین اندرسن(1805 – 1875) در سال 1913 ساخته شده است. 

پری دریایی کوچولو نوشته اندرسن تاکنون توسط شرکت دیزنی و دیگر رسانه های مختلف بارها اقتباس شده است. این غرفه مانند داستان پری در سه فصل تنظیم شده است: داستان شهرهای دانمارک، داستان مردم دانمارک، داستان فناوری های دانمارک و راه حل های تکنولوژیکی آینده برای حل مشکلات زندگی شهری. Welfairytales داستان پری خوشبخت دانمارک را به عنوان یک کشور دوستدار خانواده، زیبا، طبیعت، ظرافت و کشوری پویا معرفی می کند. این ویژگی ها با بهره گیری از شیوه داستان سرایی و قصه گویی در مورد زندگی خوب و آن چه مورد علاقه و توجه دانمارکی ها بیان شده است. این داستان با آن چه در این غرفه می توان تجربه نمود ترکیب شده است: یک فضای پیک نیک در پشت بام، فضای بازی کودکانه و تئاتر، دوچرخه سواری در یک پیست دوچرخه، یا در محیط داخلی فضاهای اجتماعی و استراحت در کنار نمایش نمادهایی از سنت های دریانوردی در کشور دانمارک. Welfairytales داستان پری خوشبخت دانمارک یک داستان تخیلی است که توسط انسان به انسان گفته می شود.



 



این نمایشگاه را می توان در دو سرعت و دو نوع حرکت متفاوت تجربه نمود، با سرعت آرام و قدم زدن برای درک محیط اطراف و یا با یک سفر سریع دوچرخه، که نمادی است از زندگی شهری و لزوم توجه به حرکت انسان های پیاده و سواره و نیز تأمین آسایش هر دو گروه و همچنین اشاره ای است به دوگانگی های و چرخش های اجتماعی (ثروت و سرمایه مورد اشاره در بالا) و گروه های مختلف اجتماع.

 






مفهوم نمایشگاه تأکیدی است بر استراتژی بین المللی توسعه در دانمارک که در آن ارزش های فرهنگی و اجتماعی مردم دانمارک از جمله شفافیت و صداقت نمایش داده شده است. در دانمارک، این تفکر وجود دارد که شکل گیری جامعه ای واحد و یکدست (متعادل) و افزایش مصرف و رشد با پایداری و مسئولیت اجتماعی همراه است. 

هنرمندان مختلفی در طراحی غرفه دانمارک مشارکت داشته و آثار متعددی از آثار تجسمی آنان در این غرفه به نمایش گذاشته شده است. افزون بر مجسمه پری کوچک دریایی، Hein Jeppe با طراحی سکوی یکپارچه ای که "نیکمت اجتماعی" نام دارد مسیر پیاده و سواره را از هم جدا نموده و محلی برای استراحت بازدیدکنندگان فراهم آورده است تا برای استراحت، صرف غذا و نوشیدنی، گفتگو و... مورد استفاده بازدیدکنندگان قرارگیرد. مارپیچ های غرفه را می توان پیاده و یا با دوچرخه پیمود و بازدیدکننده از طریق این دو شیب تا 12 متر از سطح زمین بالا آمده و دوباره باز می گردد.









بازدیدکنندگان از غرفه می توانند با امانت گرفتن دوچرخه مسیر طراحی شده را که مانند خیابان کپنهاگ طراحی شده است با دوچرخه طی کنند. دانمارک کشور دوچرخه است و شهر کپنهاگ به دلیل دوچرخه های رایگان آن مشهور است. همچنین در شانگ های نیز دوچرخه سواری رواج دارد. دوچرخه سواری به عنوان نماد و مفهوم پایداری نه تنها به مثابه جلوه ای از زندگی پایتخت دانمارک، بلکه با هدف ترویج مفاهیم سازگار با محیط زیست در این غرفه به نمایش گذاشته شده است. 

رنگ غرفه و اسکلت فلزی آن برای نشان دادن سنت های کشتیرانی و دریانوردی این کشور و هم چنین جلوگیری از گرم شدن غرفه، سفید انتخاب شده است.


  

 

ساختار فولادی غرفه به صورت یکپارچه به این دلیل با رنگ سفید نقاشی شده است تا در آفتاب تابستان شانگهای (به علت ویژگی انعکاسی آن) حرارت را جذب نکند. سقف غرفه نیز با توجه به سایه روشن های آب و بازتاب آن به سقف به رنگ آبی در آمده است، همچنین مسیر دوچرخه رو با رنگ آبی تیره از مسیر سفید رنگ پیاده تفکیک شده است.

نمای بیرونی غرفه از فولاد پانچ شده ساخته شده است. تا در هنگام شب، نمای نورانی و نیمه شفاف آن تعاملی موثر را با بازدیدکنندگان برقرار سازد و انعکاسی از فضای درونی را در اطراف غرفه بوجود آورد.

در فضای داخلی، کف طبقه با پوشش اپوکسی شفاف پوشیده شده و نمای فلزی از فولاد مشبک در یک الگوی ساختاری یکپارچه منعکس کننده وقایع درون غرفه است و بر این موضوع تأکید می کند که غرفه در حال ارائه تجربه ای جدید است.

 





 

برگرفته از:
شفیعی، محسن، "غرفه دانمارک" ، فصلنامه فرایند معماری، دی و بهمن ماه 1389، شماره 14 و 15.
www.big.dk
www.archdaily.com
www.contemporist.com
www.e-architect.co.uk
www.arup.com
www.mediaarchitecture.org
www.pictobank.photoshelter.com

نظرات

نظری وجود ندارد، اولین نفری باشید که نظری ثبت می کنید.