BORDEAUX LAW COURTS

پروژه دادگاه های بوردو  Bordeaux courts که در پایان قرن بیستم تکمیل شد، همان اهمیتی را در کار ریچارد راجرز Richard Rogers داشت که در دهه 1970 در مرکز پومپیدو Centre Georges Pompidou و یا در دهه 1980 در لویدز لندن Lloyd's of London داشت. گروه راجرز Rogers ‘s Group که توسط ایوان هاربور Ivan Harbour هدایت می شد، در ساخت بنا با چالشی محلی، به دلیل تاریخی بودن شهر، روبرو شد. این پروژه با اعتقاد به ماهیت فضای عمومی و شیوه های سیستم مشروع دموکراتیک کارکرد و ساختمان کاملاً باز و روشنی ساخت و دادگستری سابق بسته شد.

فضای اداری، شامل دفتر قضات و وکلا و دفترهایی برای رؤسای دادگاها و کارکنان محافظ است که در بلوک پنج طبقه ای با قالب سنتی و در امتداد با خیابان قرار دارد. آتریوم Atrium مرتفع مرکزی، این دفترها را از سالن های دادگاه جدا می کند و در طبقه سوم، دسترسی به جایگاه متهمان و شاکیان را فراهم می سازد. محل ورودی قضّات مجزاست و از طریق پلی به جایگاه خالی ارتباط دارد. درحالی که مردم از راه دیگری و از سمت حیاط وارد ساختمان می شوند. فضای عمومی از آتریوم اطراف شبکه که دادگاه ها را در برمی گیرد و روی دو طبقه فضای اداری که زیرسازه آن بتنی است، قرار دارد. سالن عمومی در طبقه اصلی دادگاه پالایس Courts Palais واقع شده تا ساختمان جدید بر روی پایه سنگی قرار گیرد و به پی ساختمان این مکان کمک کند. کل ساختمان با سقفی موجی شکل پوشیده شده است.

آلودگی و سر و صدای زیاد جاده و اقلیم کاملاً متفاوت، به ساختمان چند طبقه ای با فضای بینابینی برای ملایم کردن جریان هوا و سر و صدا انجامیده است. ریزش آب به داخل حوضچه، جریان هوا را تنظیم و به عنوان کاهش دهنده گرما عمل می کند و جریان سرما و گرما را برای دفترها تأمین می نماید. در تابستان نیز، پنجره های کرکره ای قابل تنظیم و قابل حرکت در نورگیر سقف و نمای غربی ساختمان را از نور خورشید حفظ می کند. جابجایی طبیعی، گردش هوای گرم را در ساختمان تضمین می کند و سقف پیش نشسته در ورودی ساختمان، ایوانی بر روی راه پله بین حیاط بیرونی و بخش اداری به وجود می آورد.

دادگاه های بوردو، نمونه جالبی از اشتیاق راجرز برای پیگیری اهداف به یادماندنی و پاسخ به بافت و نتیجه ی منطقی آن بود و آن را بدون سنت گرایی، با معماری با صلاحیت پیوند می زند.