AQUA TOWER

شاید آسمانخراش های شیكاگو  به دستاوردهای تكنیكی و بیان ساختاری خود در سطح جهانی شناخته شده باشند،‌ اما به نسبت سایر سازه های بلند مرتبه ای كه در نقاط مختلف دنیا ساخته می شود،‌ كوتاه تر هستند. حال استودیو گَنگ اقدام به طراحی و ساخت آسمانخراشی با سبك و سیاق اسكار نیمایر كرده،‌ آن را آكوا نامیده و برای جانمایی كاربری های هتل و آپارتمان های مسكونی در فضای وسیع داخلِ آن تدبیرهایی اندیشیده است. بالكن های پیش آمده، ‌بتنی و سفید رنگ با فرم اعوجاجی و سیال خود، بارزترین عامل شناسایی و تمایز فرمیك برج محسوب می شوند. 

علاوه بر اشراف بر منظره ی آبی در نمای شرقی،‌ این سازه ی مرتفع از سمت جنوب نیز به پارك هزاره و انیستیتوی هنر شیكاگو و از شمال به رودخانه ی شیكاگو دید دارد،‌ كه البته مركز هنكاك نیز از دور پیداست. 

سایت مورد نظر 16700 متر مربع مساحت و در جانب غربی لیك شرایست قرار داشت. قرار شد تا برج بر روی سكو ساخته شود كه این محل از سمت غرب به بلوار آپِر كلمبوس و از شرق به هاربر پارک اشراف دارد. سكو ‌به طور مستقل،‌ محل جانمایی لابی هتل و آپارتمان های برج است و كاربری های فروشگاهی،‌ یك سالن مخصوص مهمانی ها،‌ یك استخر سرپوشیده و تعدادی فضای عمومی را نیز شامل می شود و فضای پاركینگ در زیر فضاهای ذكر شده قرار دارد. برجی كه بر روی سكو احداث شده،‌ كاربری های متعددی دارد:‌ هتل از طبقه ی 4 تا 18 را به خود اختصاص داده و از طبقه ی 19 تا 52،‌ تعداد 474 واحد آپارتمانی استیجاری و پس از آن، ‌264 واحد مشاع طراحی شده است. در طبقات 80 و 81 برج، ‌پنت هاوس ها قرار دارند كه گاهی ارتفاع سقفشان به 4 متر هم می رسد. 

گَنگ در طراحی بالكن هایی كه بین 0/5 تا 3/5 متراز سطح نما پیش آمده اند، آن ها را به مثابه توپوگرافی هایی بتنی در نظر گرفت كه در كنار منظر دریاچه و پارك،‌ با خیزش ها و سقوط های مواج و پیوسته ی خود، یك شاخصه ی مثال زدنی و به یادماندنی باشد. پیش آمدگی ها كه بالكن هایی بتنی به ضخامت 2/5 متر هستند،‌ به سمت بیرونِ لبه،‌ باریك می شوند تا زهكشی، آسان صورت گیرد. 

گَنگ مرزبندی تمامی بالكن ها را با توجه به چشم اندازِ مقابل و ایجاد دید دلپذیر برای ساكنان داخلی انجام داد و با وجود انحناهایی كه در سرتاسر بالكن ها دیده می شود، ‌نظاره در راستای قائم نیز برای بالكن های مختلف،‌ میسر خواهد بود. 

تیم طراحی گَنگ برای تعیین محاسبات دقیق اجرایی، ‌پس از چندین بار جابه جایی بین مدل های دستی و دیجیتالی، محاسبات مختلفی را برای پلان هر طبقه در نظر گرفتند. ماگِلان راهی به صرفه و نتیجه بخش برای ساخت انحناهای بتنی یافت: استفاده از پلِیت فلزی با فرمِ مورد نظر برای لبه ها كه بتن ریزی با آن هدایت شود و پس از اتمام ساخت هر انحنا،‌ دوباره به شكل سطح صافی در آید و بتوان آن را به فرم دلخواه دیگری خم كرد تا بتن ریزیِ انحنای دیگر انجام شود. 

معماران برای بهبود میزان ورود تابش مستقیم آفتاب به فضای داخلی،‌ صفحاتی شیشه ای در مقاطع معینی از نما و در فاصله ی بین بالكن ها قرار دادند و برای كاهش بار تابشی از شش نوع سایبان مختلف شامل سایبان مات،‌ رفلِه، ‌رنگی و مشبك به همراه شیشه هایی با ضریب انعكاسی بالا استفاده كردند. شیشه هایی با سندبلاست مشبك مانعی در برابر برخورد پرندگان با سطح برج نیز می باشد كه این ایده، جایزه ی مربوط به رفتار مناسب انسان در مقابل حیوانات را برای تیم طراحان به ارمغان آورد. 

علاوه بر طراحی بالكن ها،‌ بخش چالش برانگیز دیگر در ساخت برج، خلق بام سبزی به مساحت 7430 مترمربع بر روی سكوی سه طبقه بود. استودیو گَنگ در همكاری خود با شركت معماران منظر ولف، ‌باغی با پلان پیچان طراحی كردند كه مزین به گل های رنگین بود و بسیار تأثیر خوشایندی در تعدیل گرمای تابستان داشت كه اصلاً با سطوح آسفالتیِ رایج،‌ قابل قیاس نیست. در این فضا استخر،‌ مسیر پیاده روی و یك شومینه بیرونی به عنوان تسهیلاتی برای ساكنان تعبیه شده است. گرچه طرحِ سخت و صلب سكو با هندسه ی راست خطش هیچ تناسبی با لطافت و طراوت باغ سبز و برج آكوا ندارد،‌ اما گَنگ با دو ردیف پلكان بتنی بزرگ، تراز خیابان فوقانی را به سطح هاربر پارك كه پایین تر قرار گرفته، ‌مرتبط ساخت تا به این ترتیب خشكی سكو را اندكی تلطیف كرده باشد. 

پلان های كف مستطیلی و حجم مكعبی شكلِ سكو در خدمت فرم کلی هستند، ‌اما شاخصه ی بارز طرح برج آكوا ‌ابداع نمای مواجِ بتنی آن است كه هم موجب سرزندگی و پویایی بیشتر كاربرانش  و هم موجب اعتلای چشم انداز شهریِ این منطقه از شیكاگو می شود. جذابیت نمای برج از فاصله ی نزدیك و نه چندان دور در یك روز آفتابی كه تلالوهای تابش، موجب درخشندگی سطح شیشه ای و بالكن های سینوسی می شوند،‌ بیشتر جلب نظر می كند. گرچه در یك روز ابری و از فاصله ی دور هم منحنی ها مانند خطوط صافی به نظر می رسند، نمای بتنی تیره تر دیده می شود و سطوح شیشه ای مانند وصله های نامنظمی بر بدنه ی برج به نظر می رسند. به عنوان یك تجربه با جذابیت بصری بالا،‌ چه از داخل برج به منظر شهری و چه تماشای برج از سطح شهر، زیباست اما ارتقای سطح كاربری ها هنوز جای كار و تحقیقات بیشتر دارد.