1394/01/28

DISNEY CONCERT HALL

اشتراک گذاری

خلق مرز نامحدود میان هنر و معماری، کوتاه ترین تعریف در وصف آثار فرانک گهری Frank Gehry معمارمعروف کانادایی است که آثارش بی شباهت به اشیا تزئینی – هنری به نمایش درآمده در موزه های هنر معاصر نمی باشد. وی که درسال 1929 در تورنتو به دنیا آمد پس از جنگ جهانی دوم به لس آنجلس مهاجرت کرده و معماری را در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی آموخت. برخی از شاهکارهای وی درلس آنجلس به اجرا در آمده اند که سالن کنسرت والت دیزنی Walt Disney Concert Hall معروف ترین آنهاست. گهری  در سال 1952 تحصیلات تکمیلی خود را در رشته برنامه ریزی شهری در دانشگاه هاروارد ادامه داد و درسال 1961 با سفری یک ساله به پاریس با آثار معروف ترین معماران اروپایی همچون لوکوربوزیه Le Corbusier آشنا شد. وی با دریافت جایزه پرایتزکر Pritzker Prize درسال 1989 هرچه بیشتر درجهان معماری شناخته شد. دیکانستراکتیویسم و پس ازآن فولدینگ سبک هایی بودند که گهری را مجذوب خود نمودند و وی را به خلق آثاری چون تالارکنسرت والت دیزینی هدایت کردند. امروزه صفحات مواج فلزی از جنس تیتانیوم هر معماری را به یاد فرانک گهری می اندازد. وی با بناهای تندیس وار، فرم های منحنی، مصالح فلزی به کار رفته در نمای پروژه ها و استفاده از پنجره هایی با فرم های بی قاعده، آثارش را برجسته می سازد. از نظر او اشیای بی ارزش در همجواری موزون با یکدیگر ارزش می یابند. وی درکتاب معروف خود با نام شهر و موسیقی، خود و آثارش را چنین معرفی می کند : "من آثار هنرمندان را نگاه می کنم و هنر را به مثابه وسیله ای برای الهام خود می پندارم و در هر کار روش های جدیدی را جستجو می کنم. برایم قانون و قاعده محدود کننده وجود ندارد واصولا مرزی بین درست و نادرست نمی دانم ."

ساخت تالار کنسرت والت دیزنی  که گهری  طراحی اش را در سال 1991 به عهده گرفت 16سال به طول انجامید و درنهایت در اکتبر  2003 درهای خود را به روی شنوندگان موسیقی ارکستر فیلارمونیک لس آنجلس گشود. این بنا چهارمین سالن کنسرت در این شهر واز تحسین شده ترین سالن های کنسرت در ایالات متحده است. 

در قلب ساختمان سالن موسیقی اصلی با گنجایش 2300 صندلی قرار دارد .در این سالن برخلاف ساختار متداول سالن های اجرای موسیقی، محل صندلی های شنوندگان گرداگرد جایگاه نوازندگان تعبیه شده و بدین ترتیب با قراردادن محل اجرا درمیان حاضرین، ارتباطی صمیمی و تنگاتنگ میان هنرمندان و شنوندگان برقرارشده است. این ساختمان 293هزار مترمربع مساحت دارد و بر روی 6طبقه پارکینگ بناشده و پذیرای مهمانانی است که در زمانی که پله برقی ها آنان را از پارکینگ به سالن اصلی می رسانند، امکان بازدید از نمایشگاه های هنری را نیز دارند. ایده اصلی طرح این ساختمان تداخل صفحه ای مورب است که با زاویه ای تند، مجوعه ساختمان های درون سایت را قطع کرده و حیاط هایی در ترازهای مختلف ایجاد نموده است. شیب این صفحه از همه سو به سمت کنج سایت و محل ورودی اصلی بوده و فرم این ساختمان مشابه کشتی ای است با بادبان هایی متحرک، احجامی مقعر و محدب که در کنار هم تندیسی زیبا در شهر بنا کرده اند. بازتاب نور و گرما از احجام مقعر و محدب فلزی از چالش های این ساختمان بود. در داخل ساختمان شکل ستون ها الهام گرفته از فرم درختان و پوشیده از چوب می باشند. این درختان مصنوعی سقف پوسته ای شکلی را نگه می دارند که پوشیده از صفحات مواج تیتانیوم با ضخامتی حدود 3 میلی متر است. از مشخصات بارز فضای داخلی می توان به فرم بادبان مانند دیوارها و سقف های چوبی، نورگیرهای سقفی و تندیسی در سالن اصلی اشاره نمود. فرم منحنی شکل دیوارها و سقف با میزان انعکاس بیشتر، اکوستیک سالن را تامین می کنند که به زعم کارشناسان از کیفیت بسیار بالایی بر خوردار است. لازم به ذکراست که امکان ساخت چنین ساختمانی تنها با استفاده از نرم افزار CATIA محقق شده است.

نظرات

نظری وجود ندارد، اولین نفری باشید که نظری ثبت می کنید.