MERCEDES BENZ MUSEUM

غالباً در طراحی موزه های مربوط به وسایل نقلیه، فضاهای نمایشگاهی را در سطح همکف سازماندهی می کنند، اما "بن ون برکل " Ben van Berkel و "کارولین باس" Caroline Bos، معماران هلندی موزه مرسدس بنز Mercedes Benz Museum، با جسارتی دور از تصور اتومبیل ها را در 9 طبقه بر روی یکدیگر چیده اند. هزینه ساخت این موزه 65 میلیون دلار بوده و در ساخت آن 110 هزار تن فلز و بتن به کار رفته است تا حدی که در مقایسه ی میان این موزه با سایر موزه های خودرو، آن ها همچون انبارهای ساده ای جلوه می کنند.

موزه جدید مرسدس بنز که در مجاورت بزرگراه 14B در ورودی شهر اشتوتگارت Stuttgart قرار دارد، با مساحتی حدود 1600 متر مربع، شامل فضای نمایشگاهی برای کلکسیون تاریخی مرسدس بنز شامل 40 نمونه نادر از خودروهای سواری، 40 کامیون تجاری و 40 دستگاه خودرو مسابقه ای، رستوران، کافی شاپ، بخش اداری و لابی می باشد. ساختمان موزه در مجاورت دفتر مرکزی مرسدس بنز قرار دارد و به همین دلیل در هر مقطع  زمانی از تمام مدل های در دست ساخت این شرکت یک نمونه به لابی اصلی سالن منتقل شده و در معرض دید بازدیدکنندگان قرار می گیرد.

سیرکولاسیون حرکت بازدیدکنندگان از طبقات بالا به پایین می باشد. در واقع افرادی که از این موزه بازدید می کنند، 42 متر از سطح زمین بالا می روند تا این نمایشگاه را از بالا ببینند. در حین بالا رفتن در فضای آتریوم Atrium به وسیله سه آسانسور، بازدید کنندگان نمایشی کلی از موزه را از طریق صفحات کامپیوتری مشاهده می کنند. این آسانسورها مانند کپسولی هستند با یک شکاف بزرگ در سطح چشم ناظر که بازدید کنندگان تصاویری از تاریخ مرسدس بنز را که روی دیوارهای آتریوم نقاشی شده است از طریق آن می بینند.

در نقطه شروع در طبقه هشتم، افراد می توانند از طریق یکی از دو رامپ مارپیچ پایین بیایند، اولین زنجیره اتصال دهنده غرفه های راهنما مربوط به تاریخ مرسدس بنز است که به هفت محوطه دهلیز مانند ختم می شود که در آنها 1500 تابلو نصب شده، تولد صنعت خودرو را در سال های پایانی قرن نوزدهم میلادی به تصویر می کشند. مسیر دوم بازدیدکنندگان را به محوطه ای مشتمل بر پنج سالن می برد که در آنها سیر پیشرفت صنعت خودرو به طور کامل مشهود است. این پنج سالن گالری سفر، گالری بارها، گالری طراحان، گالری نام ها و گالری قهرمانان نام دارند. تاکسی ها و اتوبوس های تولید شده توسط بنز، محوطه بخش سفر را پر کرده اند، در حالی که خودروی شخصی پاپ ژان پل دوم Pope John Paul II در مرکز محوطه سالن قهرمانان قرار دارد. این دو مسیر مانند مارپیچی DNA شکل در هم پیچیده شده اند و مستمراً همدیگر را قطع می کنند و این امکان را برای بازدیدکننده به وجود می آورند که مسیر خود را تغییر دهند. اتاق های کلکسیون (غرفه ها) که به صورت سن طراحی شده اند، با پنجره های طولی وسیعی احاطه شده اند. این غرفه ها به ترتیب زمانی چیده شده اند و هر چند که سازماندهی موزه یک چهارچوب منطقی را پیشنهاد می کند، امّا افراد آزادند که به خواست خود از محدوده های تاریخی عبور کنند و به طور کاملاً فردی و بصری جهت یابی نمایند.

ساختار سازه بنا بر اساس مدل هندسی سه پره پایه ریزی شده است؛ طرح اجرای ساختمان به این ترتیب است که پوسته هایی به صورت افزایشی از طبقه زیرزمین بالا می روند و حول آتریوم مرکزی به صورت مارپیچی حرکت می کنند. افراد ملاقات کننده خط لبه ساختمان را مانند یک ماشین زمان تعقیب می نمایند که این مسیر از یک دیوار شروع شده و سپس در سقف ادامه یافته و بعد تبدیل به فضا می شود. هندسه فریبنده "ون برکل" برای موزه، سازماندهی سازه ای و طراحی را به گونه ای ترکیب کرده است که نتیجه آن بنایی برجسته برای نگهداری و نمایش اتومبیل های افسانه ای است.