درس واره شماره 28- شهر مه زده کره ای ها

این روزها دیگر طراحی و پی نهادن کل یک شهر جدید روی زمینی خالی، شگفت زده مان نمی کند؛ ولی در مورد شهر جدید سونگ دو NSC: City Songdo New در کره جنوبی، وضع فرق می کند. طراحی نو آوارانه و پایدار این شهر که برابر با الگوهای استاندارد LEED (راهنمای طراحی بر اساس انرژی و محیط زیست) است، با هدف مشخص جذب سرمایه گذاری های خارجی صورت گرفته است. به این منظور دو شرکت مقاطعه کار کره ای و آمریکایی (Gale+C & E POSCO) با یکدیگر هماهنگ شدند. شرکت Gale، دفتر معماری KPF (شرکت طراح نیویورکی Fox Pederson Kohn )، را مسئول طراحی کرد.

 Songdo 

 Songdo

شهر جدید سونگ دو در 65 کیلومتری غرب سئول، دارای موقعیت جغرافیایی ایده آلی نزدیک به فرودگاه بین المللی Incheon است که فاصله کوتاهش از آن، بر قابلیت شهر جهت تبدیل شدن به قطب بین المللی تجارت از طریق دسترسی آسان به شهرهای آسیایی همسایه می افزاید. از فرودگاه با عبور از پل معلق زیبایی به طول 7.5 مایل، سونگ دو همچون سرابی از میان مه به ساحلی پدیدار می شود.

 songdo-lake Park 

 Songdo

در این میان آنچه بیش از همه جلب توجه می کند، ساختمان برج تجارت آسیای شرقی "KPF" است. این ساختمان 68 طبقه، بلندترین ساختمان در کره جنوبی تا امروز است. پس از آن البته ساختمان های مسکونی طرح HOK (شرکت نیویورکی معماری و شهرسازی Kassabaum+Obata ،Hellmuth) و درختان پارک مرکزی به تدریج و همچنان که هوا پاک تر می شود، نمایان می شوند. هرچند زمین بسیار پهناور و هنوز خالی و بلوارهای وسیعی که همه چیز را به یکدیگر دوخته اند، بیشتر به چشم می آیند.

 Downtown of Songdo, South Korea

 Downtown of Songdo, South Korea

این شهر که در اطراف یک پارک مرکزی گسترده شده، همچون لحافی چهل تکه از همسایگی ها و محله های مختلف است که با نخ مسیرهای ارتباطی به هم دوخته شده اند. این مسیرهای ارتباطی، شامل پیاده روهای دوستانه، خیابان های درختکاری شده و بلوارهای وسیع می شود. مورد آخر به طور خاص جهت پاسخگویی به نیاز و اشتیاق بی پایان شهروندان کره جنوبی برای خودرو سواری، در نظر گرفته شده است. خیابان هایی که هنوز چیزی نشده از ترافیک محسوسی برخوردارند و به طور مشخصی شلوغ ترین بخش شهر محسوب می شوند.

 Downtown of Songdo, South Korea 

 Incheon Bridge 

هرچند سونگ دو، هنوز با معیارهای یک مرکز شهری آنقدرها شلوغ و پرازدحام نیست، ولی به سختی می شود باور کرد که تا همین چند سال پیش، محدوده 1500 جریبی آن اصلاً وجود نداشته است.

Incheon Bridge

 Incheon Bridge

کره ی جنوبی از دهه ی 70 به بعد، درگیر ساخت و سازهای بزرگی بوده است و کمبود نواحی قابل ساخت حول و حوش پایتخت، اهمیت ایجاد شهر جدید سونگ دو را به خصوص پس از رکود اقتصادی کره ی جنوبی در 1997 نشان می دهد. دولت کره جنوبی این مکان را به عنوان یک منطقه آزاد اقتصادی شهری با امکانات کامل جهت جذب سرمایه های خارجی برگزید. برای شروع به منظور گشودن راه ارزهای خارجی، دولت در اقدامی بی سابقه با فروش زمین به شرکت خصوصی بین المللی KPF، مسئولیت توسعه ی شهر را به این مالکان جدید واگذار کرد.

 Mixed-Use Residential-by HOK 

 Mixed-Use Residential-by HOK 

بدین ترتیب فرصتی با ارزش برای ساخت و گسترش یک شهر از ابتدا، با مدارس و موزه ها، مراکز خرید و تفریح و همچنین خانه ها و دفاتر اداری به وجود آمد. البته دشواری هایی نیز وجود داشته و نکات بسیاری باید در نظر گرفته می شدند؛ از جمله کدهای ساختمانی محلی، برنامه های فیزیکی مورد تقاضای کارفرمایان و الگوهای بازار مشترک. کانسپت بلندپروازانه معماری سبز و پایدار نیز به این موارد افزوده می شود. در حقیقت، از آنجا که NSC به نوعی دروازه کره ی جنوبی و نمایشی از یک منطقه آزاد اقتصادی است، استانداردهای بالایی در طراحی بناهای آن منظور شده است.

Mixed-Use Residential-by HOK 

 Mixed-Use Residential-by HOK

در ابتدا تیم کوچکی متشکل از معماران و مهندسان و نمایندگان کارفرماها، به تهیه طرح جامع پرداخته و پس از آن 10 تیم جدید، 18 گونه بنا را برای بررسی نقاط قوت و ضعف طرح ارائه کردند. لازم بود آن ها تراکم، مقیاس و احساس برخاسته ازمصالح به کار رفته را بیازمایند. سرانجام در سال 2004، شرکت KPF موفق به دریافت تأیید مقامات کره جنوبی جهت ادامه کار شد.

 Mixed-Use Residential-by HOK 

Tri-Bowl-Iarc Architects-Incheon, South Korea-2010

 با الهام از تجربیات مشابه جهانی، شهر طراحی شده توسط KPF، یادآور باغ های مربع انگلیسی، بلوارهای درختکاری شده پاریسی و کانال های سئول است. درست مانند نیویورک، قلب شهر چیزی نیست مگر پارک مرکزی. برای هماهنگی با مناظر سنتی کره ی جنوبی، فضای سبز طراحی شده دارای اشاراتی به ویژگی های بومی جغرافیایی است، نظیر تپه ماهورهای تخته سنگی، درخت آرایی های شبیه به بوته های چای و کانال های آب شور که نشان از پیشرفتگی وسیع خشکی های کشور در آب دارد.

Tri-Bowl-Iarc Architects-Incheon, South Korea-2010 

Tri-Bowl-Iarc Architects-Incheon, South Korea-2010

توزیع تراکم در شهر به شکل چادری است که قله آن در اطراف پارک مرکزی که با ساختمان های بلند احاطه شده، قرار دارد. حقیقتی است که در هر شهر بزرگ، املاک گران قیمت حول یک پارک گرد آمده اند. در این جا نیز برج های مسکونی - اداری به فضای سبز پارک نظر دارند و همچنان که شهر به بیرون گسترش یافته، آن ها به سمت بالا نوک تیز شده اند. شهر در یک سو به زمین گلف و از سوی دیگر به یک بیمارستان ختم می شود.

Tri-Bowl-Iarc Architects-Incheon, South Korea-2010 

Tri-Bowl-Iarc Architects-Incheon, South Korea-2010

آنچه به عنوان پلان روی زمین دیده می شود، چنانکه پیش از این گفته شد، همچون لحافی چهل تکه از محله هایی است که هر یک را می توان در کمتر از 15 دقیقه با پای پیاده پیمود. این محله ها مرتبط با شبکه حمل و نقل عمومی هستند. KPF، میزان حجم و تراکم و خیابان-دیوار مورد نیاز را در هر بخش مشخص کرده، ولی بیشتر تصمیمات معمارانه به عهده شرکت های داخلی و خارجی طراح هر یک از ساختمان ها وانهاده شده است.

Tri-Bowl-Iarc Architects-Incheon, South Korea-2010 

 Golf Club–by MAI 

 به عنوان مثال، دفتر معماری و شهرسازی HOK، عهده دار طراحی هفت ساختمان بلند مرتبه جدید شد: شش برج چند منظوره و یک هتل. ساخت سه تا از این برج ها که در شمال پارک مرکزی قرار دارند، در ماه می 2007، شروع شد. این برج ها که از استاندارد بین المللی بالایی برای زندگی برخوردارند، مانند دروازه ای برای منطقه مسکونی شمال شهر عمل کرده و همچنین نقش نشانه ای شهری را دارند که به خصوص موقع پیدا کردن نشانی ها کمک مهمی محسوب می شوند. هتل و مرکز همایش نیز در جنوب پارک مرکزی واقع شده و احتمال داده می شد نخستین هتل در کره جنوبی باشد که موفق به دریافت اعتبار LEED شود.

Golf Club–by MAI

 Central Park-by KOHN-2007-2009

فون کلمپرر Von Klemperer، مدیر شرکت KPF، می گوید: "برای ما، یک شهر با قابلیت پیاده روی، یکی از معیارهای معماری پایدار است". از آنجا که معماری سبز، در کره جنوبی مبحثی نسبتاً نوین است، بنابراین استانداردهای طراحی اکولوژیک و سیستم LEED اساس کار طراحی قرارگرفته است. علاوه بر آنکه 40 درصد از مساحت زمین به فضای سبز اختصاص داده شده، کانال آب شور مرکزی نیز هست که نه تنها آب شرب را به مصرف می رساند، بلکه به دلیل یخ نزدن در سرما، امکان استفاده از تاکسی های آبی را در تمام  طول سال فراهم می کند. استفاده مجدد از آب کهنه به اضافه سیستم پنیوماتیک (به کارگیری هوای فشرده) جمع آوری زباله، تنها دو تا از راه های کارآمد دست و پنجه نرم کردن با فاضلاب شهری در سونگ دو است. بدین ترتیب معماری پایدار دیگر صرفاً یک شعار نیست.

Central Park-by KOHN-2007-2009 

Central Park-by KOHN-2007-2009

Central Park-by KOHN-2007-2009

 Central Park-by KOHN-2007-2009 

 Central Park-by KOHN-2007-2009

Central Park-by KOHN-2007-2009

 Prugio-Residential Complex–by Haeahn-2007-2011

 Prugio-Residential Complex–by Haeahn-2007-2011

The First World-Residential project-by Kohn Pedersen Fox-Kunwon-Songdo, South Korea-2005