LONDON UK

این طرح بایستی درون باغ گیاه شناسی سلطنتی احداث می شد؛باغی که بیشتر تحت نام کیو گاردن شناخته و به علت گلخانه های مشهور آن به عنوان یکی از پارک های شاخص وسمبلیک لندن تلقی می گردد .این مکان با زیربنای 358متر مربع می باشد و از سال 2003 به وسیله یونسکو در زمره میراث فرهنگی جهان قرار گرفته است.کارفرما قصد داشت گلخانه جدیدی  بنا کند که در آن مجموعه ای از گیاهان مناطق کوهستانی که تا به حال به عنوان " جواهرات فراموش شده" باغ تلقی می گردیده اند را در آن پناه داده و مجموعه این گیاهان را با تمام زیبایی و لطافتشان عرضه کند.طرح به دو خواسته کارفرما پاسخ می دهد؛از یکسو موقعیت جدید بنا ضمن آنکه گذار از درون بنا به بیرون را تسهیل می کند،نباید به گیاهان قبلی اسیب برساند و از سوی دیگر در این بخش از پارک،گلخانه باید به یک مرکز جدید مفید و جالب تبدیل شود.

ساختار بنا امکان ورود نور طبیعی لازم را می دهد و از شرایط مطلوب خنک کردن فضا و یک سیستم کامل و بدون نقص چرخش جریان هوا با مقدار ثابت،برخوردار است.تسهیل دسترسی به گلخانه یکی از مسائل کلیدی طرح جدید است؛در نتیجه دو ورودی که در دو انتهای بنا قرار گرفته اند،دسترسی عموم را تامین خواهند کرد.در فرم بنا،به ویژه در مورد سیستم خنک کننده،طراحان از لانه های بزرگ موریانه ها الهام گرفته اند؛سیستمی که شرایط مطلوب را برای سازگاری بهتر انواع گیاهان جدید فراهم کرده است.

سازه بنا از یک جفت قوس با ارتفاع کافی تشکیل شده است تا از گرم شدن گیاهان اجتناب گردد.کابل های فولادی که به عنوان المان های کششی در تمام سازه از پایین تا راس قوس ها توزیع شده اند،به رنگ آلومینیومی رنگ آمیزی شده تا اشعه خورشید را منعکس کنند.فرم نیمه استوانه ایی قوس های شیشه ایی و همپنین دیواره های بتنی پیچ و خم داری که زیرزمین ساخته شده اند،اجزا سیستم خنک کننده گلخانه هستند.به کمک این لابیرنت بتنی،هوای خنک در تمام گلخانه جریان پیدا می کند؛در حالی که هوای گرم به سهولت در طول سطوح منحنی نما تخلیه می گردد.جهت گلخانه که شمالی جنوبی است،از میزان تابش اشعه خورشید می کاهد؛در عین حال از یک پرده که به شکل دم طاووس میباشد و نسبت به فصول مختلف باز و بسته می شود،برای ایجاد سایه در گلخانه استفاده می گردد.